Collocation in Rhetorical Figures: A Case Study in Parison, Epanaphora and Homoioptoton

This paper is a pilot study on the collocation of rhetorical figures, or when more than one figure occurs in a single instance. It examines examples from rhetorical figure handbooks, which only look at figures individually. Detection algorithms for parison, epanaphora, and homoioptoton are developed and run against the handbook examples to check for collocation. The findings suggest that figures of parallelism are more cognitively salient than lexical repetition, but that marked figures like antimetabole, polysyndeton, and asyndeton are more salient than figures of parallelism

Towards a linguistic worldview for artificial languages

Wydział NeofilologiiCelem rozprawy była ocena możliwości zastosowania teorii oraz badań empirycznych formułowanych w ramach metodologii tzw. Lubelskiej Szkoły Etnolingwistycznej do lingwistycznej analizy języków sztucznych oraz zaprezentowanie ograniczeń wynikających z takiego podejścia. W części końcowej rozprawy zostały sformułowane następujące wnioski z badań: 1. Języki sztuczne nie stanowią jednolitej grupy, a ich różnorodne cechy wymuszają różne perspektywy przy próbie zastosowania paradygmatu lubelskiego. 2. Obalony został binarny podział na języki sztuczne i naturalne; zaproponowana została skala naturalności/sztuczności. 3. Językiem, który może w ramach Lubelskiej Szkoły Etnolingwistycznej być traktowany jako naturalny jest bez wątpienia esperanto. 4. Wszelkie badania języków sztucznych w ramach paradygmatu lubelskiego wymagają uwzględnienia transferu z innych języków znanych respondentom a także wpływów kulturowych. Wykazano również istnienie JOS typowego dla esperanta i konsekwentnie prezentowanego w następujących obszarach: • koncepty kulturowe związane z Ruchem; • stereotyp esperantysty.The main objective of the present dissertation was to evaluate the applicability of the theory and practice developed within the methodological framework of the so-called Ethnolinguistic School of Lublin to the linguistic analysis of artificial languages and to present the limitations of such an approach. The following research conclusions were formulated: 1. Artificial languages are not a homogeneous group, and their various characteristics necessitate different perspectives in the application of the Lublin paradigm. 2. The binary division between artificial and natural languages is disproved; a scale of naturalness/artificiality is proposed. 3. The language which may be treated as natural within the Ethnolinguistic School of Lublin is undoubtedly Esperanto. 4. Any study of artificial languages within this paradigm needs to take into account a transfer from other languages known to the respondents as well as cultural influences. The existence of a linguistic worldview typical of Esperanto and presented consistently in the following areas was proved: • cultural concepts related to the Movement • stereotype of an Esperantis

Digital Methods in the Humanities

Digital Humanities is a transformational endeavor that not only changes the perception, storage, and interpretation of information but also of research processes and questions. It also prompts new ways of interdisciplinary communication between humanities scholars and computer scientists. This volume offers a unique perspective on digital methods for and in the humanities. It comprises case studies from various fields to illustrate the challenge of matching existing textual research practices and digital tools. Problems and solutions with and for training tools as well as the adjustment of research practices are presented and discussed with an interdisciplinary focus