22 research outputs found

    Checkpoint and run-time adaptation with pluggable parallelisation

    Get PDF
    Enabling applications for computational Grids requires new approaches to develop applications that can effectively cope with resource volatility. Applications must be resilient to resource faults, adapting the behaviour to available resources. This paper describes an approach to application-level adaptation that efficiently supports application-level checkpointing. The key of this work is the concept of pluggable parallelisation, which localises parallelisation issues into multiple modules that can be (un)plugged to match resource availability. This paper shows how pluggable parallelisation can be extended to effectively support checkpointing and run-time adaptation. We present the developed pluggable mechanism that helps the programmer to include checkpointing in the base (sequential). Based on these mechanisms and on previous work on pluggable parallelisation, our approach is able to automatically add support for checkpointing in parallel execution environments. Moreover, applications can adapt from a sequential execution to a multi-cluster configuration. Adaptation can be performed by checkpointing the application and restarting on a different mode or can be performed during run-time. Pluggable parallelisation intrinsically promotes the separation of software functionality from fault-tolerance and adaptation issues facilitating their analysis and evolution. The work presented in this paper reinforces this idea by showing the feasibility of the approach and performance benefits that can be achieved.(undefined

    AspectGrid: aspect-oriented fault-tolerance in grid platforms

    Get PDF
    Migrating traditional scientific applications to computational Grids requires programming tools that can help programmers update application behaviour to this kind of platforms. Computational Grids are particularly suited for long running scientific applications, but they are also more prone to faults than desktop machines. The AspectGrid framework aims to develop methodologies and tools that can help Grid-enable scientific applications, particularly focusing on techniques based on aspect-oriented programming. In this paper we present the aspect-oriented approach taken in the AspectGrid framework to address faults in computational Grids. In the proposed approach, scientific applications are enhanced with fault-tolerance capability by plugging additional modules. The proposed technique is portable across operating systems and minimises the changes required to base applications

    An aspect-oriented approach to fault-tolerance in grid platforms

    Get PDF
    Migrating traditional scientific applications to computational Grids requires programming tools that can help programmers to update application behaviour to this kind of platforms. Computational Grids are particularly suited for long running scientific applications, but they are also more prone to faults than desktop machines. The AspectGrid framework aims to develop methodologies and tools that can help to Grid-enable scientific applications, particularly focusing on techniques based on aspect-oriented programming. In this paper we present the aspect-oriented approach taken in the AspectGrid framework to address faults in computational Grids. In the proposed approach, scientific applications are enhanced with fault-tolerance capability by plugging additional modules. The proposed technique is portable across operating systems and minimises the changes required to base applications

    04451 Abstracts Collection -- Future Generation Grids

    Get PDF
    The Dagstuhl Seminar 04451 "Future Generation Grid" was held in the International Conference and Research Center (IBFI), Schloss Dagstuhl from 1st to 5th November 2004. The focus of the seminar was on open problems and future challenges in the design of next generation Grid systems. A total of 45 participants presented their current projects, research plans, and new ideas in the area of Grid technologies. Several evening sessions with vivid discussions on future trends complemented the talks. This report gives an overview of the background and the findings of the seminar

    Programming models to support data science workflows

    Get PDF
    Data Science workflows have become a must to progress in many scientific areas such as life, health, and earth sciences. In contrast to traditional HPC workflows, they are more heterogeneous; combining binary executions, MPI simulations, multi-threaded applications, custom analysis (possibly written in Java, Python, C/C++ or R), and real-time processing. Furthermore, in the past, field experts were capable of programming and running small simulations. However, nowadays, simulations requiring hundreds or thousands of cores are widely used and, to this point, efficiently programming them becomes a challenge even for computer sciences. Thus, programming languages and models make a considerable effort to ease the programmability while maintaining acceptable performance. This thesis contributes to the adaptation of High-Performance frameworks to support the needs and challenges of Data Science workflows by extending COMPSs, a mature, general-purpose, task-based, distributed programming model. First, we enhance our prototype to orchestrate different frameworks inside a single programming model so that non-expert users can build complex workflows where some steps require highly optimised state of the art frameworks. This extension includes the @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, and @MultiNode annotations for both Java and Python workflows. Second, we integrate container technologies to enable developers to easily port, distribute, and scale their applications to distributed computing platforms. This combination provides a straightforward methodology to parallelise applications from sequential codes along with efficient image management and application deployment that ease the packaging and distribution of applications. We distinguish between static, HPC, and dynamic container management and provide representative use cases for each scenario using Docker, Singularity, and Mesos. Third, we design, implement and integrate AutoParallel, a Python module to automatically find an appropriate task-based parallelisation of affine loop nests and execute them in parallel in a distributed computing infrastructure. It is based on sequential programming and requires one single annotation (the @parallel Python decorator) so that anyone with intermediate-level programming skills can scale up an application to hundreds of cores. Finally, we propose a way to extend task-based management systems to support continuous input and output data to enable the combination of task-based workflows and dataflows (Hybrid Workflows) using one single programming model. Hence, developers can build complex Data Science workflows with different approaches depending on the requirements without the effort of combining several frameworks at the same time. Also, to illustrate the capabilities of Hybrid Workflows, we have built a Distributed Stream Library that can be easily integrated with existing task-based frameworks to provide support for dataflows. The library provides a homogeneous, generic, and simple representation of object and file streams in both Java and Python; enabling complex workflows to handle any data type without dealing directly with the streaming back-end.Els fluxos de treball de Data Science s’han convertit en una necessitat per progressar en moltes àrees científiques com les ciències de la vida, la salut i la terra. A diferència dels fluxos de treball tradicionals per a la CAP, els fluxos de Data Science són més heterogenis; combinant l’execució de binaris, simulacions MPI, aplicacions multiprocés, anàlisi personalitzats (possiblement escrits en Java, Python, C / C ++ o R) i computacions en temps real. Mentre que en el passat els experts de cada camp eren capaços de programar i executar petites simulacions, avui dia, aquestes simulacions representen un repte fins i tot per als experts ja que requereixen centenars o milers de nuclis. Per aquesta raó, els llenguatges i models de programació actuals s’esforcen considerablement en incrementar la programabilitat mantenint un rendiment acceptable. Aquesta tesi contribueix a l’adaptació de models de programació per a la CAP per afrontar les necessitats i reptes dels fluxos de Data Science estenent COMPSs, un model de programació distribuïda madur, de propòsit general, i basat en tasques. En primer lloc, millorem el nostre prototip per orquestrar diferent programari per a que els usuaris no experts puguin crear fluxos complexos usant un únic model on alguns passos requereixin tecnologies altament optimitzades. Aquesta extensió inclou les anotacions de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, i @MultiNode per a fluxos en Java i Python. En segon lloc, integrem tecnologies de contenidors per permetre als desenvolupadors portar, distribuir i escalar fàcilment les seves aplicacions en plataformes distribuïdes. A més d’una metodologia senzilla per a paral·lelitzar aplicacions a partir de codis seqüencials, aquesta combinació proporciona una gestió d’imatges i una implementació d’aplicacions eficients que faciliten l’empaquetat i la distribució d’aplicacions. Distingim entre la gestió de contenidors estàtica, CAP i dinàmica i proporcionem casos d’ús representatius per a cada escenari amb Docker, Singularity i Mesos. En tercer lloc, dissenyem, implementem i integrem AutoParallel, un mòdul de Python per determinar automàticament la paral·lelització basada en tasques de nius de bucles afins i executar-los en paral·lel en una infraestructura distribuïda. AutoParallel està basat en programació seqüencial, requereix una sola anotació (el decorador @parallel) i permet a un usuari intermig escalar una aplicació a centenars de nuclis. Finalment, proposem una forma d’estendre els sistemes basats en tasques per admetre dades d’entrada i sortida continus; permetent així la combinació de fluxos de treball i dades (Fluxos Híbrids) en un únic model. Conseqüentment, els desenvolupadors poden crear fluxos complexos seguint diferents patrons sense l’esforç de combinar diversos models al mateix temps. A més, per a il·lustrar les capacitats dels Fluxos Híbrids, hem creat una biblioteca (DistroStreamLib) que s’integra fàcilment amb els models basats en tasques per suportar fluxos de dades. La biblioteca proporciona una representació homogènia, genèrica i simple de seqüències contínues d’objectes i arxius en Java i Python; permetent gestionar qualsevol tipus de dades sense tractar directament amb el back-end de streaming.Los flujos de trabajo de Data Science se han convertido en una necesidad para progresar en muchas áreas científicas como las ciencias de la vida, la salud y la tierra. A diferencia de los flujos de trabajo tradicionales para la CAP, los flujos de Data Science son más heterogéneos; combinando la ejecución de binarios, simulaciones MPI, aplicaciones multiproceso, análisis personalizados (posiblemente escritos en Java, Python, C/C++ o R) y computaciones en tiempo real. Mientras que en el pasado los expertos de cada campo eran capaces de programar y ejecutar pequeñas simulaciones, hoy en día, estas simulaciones representan un desafío incluso para los expertos ya que requieren cientos o miles de núcleos. Por esta razón, los lenguajes y modelos de programación actuales se esfuerzan considerablemente en incrementar la programabilidad manteniendo un rendimiento aceptable. Esta tesis contribuye a la adaptación de modelos de programación para la CAP para afrontar las necesidades y desafíos de los flujos de Data Science extendiendo COMPSs, un modelo de programación distribuida maduro, de propósito general, y basado en tareas. En primer lugar, mejoramos nuestro prototipo para orquestar diferentes software para que los usuarios no expertos puedan crear flujos complejos usando un único modelo donde algunos pasos requieran tecnologías altamente optimizadas. Esta extensión incluye las anotaciones de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, y @MultiNode para flujos en Java y Python. En segundo lugar, integramos tecnologías de contenedores para permitir a los desarrolladores portar, distribuir y escalar fácilmente sus aplicaciones en plataformas distribuidas. Además de una metodología sencilla para paralelizar aplicaciones a partir de códigos secuenciales, esta combinación proporciona una gestión de imágenes y una implementación de aplicaciones eficientes que facilitan el empaquetado y la distribución de aplicaciones. Distinguimos entre gestión de contenedores estática, CAP y dinámica y proporcionamos casos de uso representativos para cada escenario con Docker, Singularity y Mesos. En tercer lugar, diseñamos, implementamos e integramos AutoParallel, un módulo de Python para determinar automáticamente la paralelización basada en tareas de nidos de bucles afines y ejecutarlos en paralelo en una infraestructura distribuida. AutoParallel está basado en programación secuencial, requiere una sola anotación (el decorador @parallel) y permite a un usuario intermedio escalar una aplicación a cientos de núcleos. Finalmente, proponemos una forma de extender los sistemas basados en tareas para admitir datos de entrada y salida continuos; permitiendo así la combinación de flujos de trabajo y datos (Flujos Híbridos) en un único modelo. Consecuentemente, los desarrolladores pueden crear flujos complejos siguiendo diferentes patrones sin el esfuerzo de combinar varios modelos al mismo tiempo. Además, para ilustrar las capacidades de los Flujos Híbridos, hemos creado una biblioteca (DistroStreamLib) que se integra fácilmente a los modelos basados en tareas para soportar flujos de datos. La biblioteca proporciona una representación homogénea, genérica y simple de secuencias continuas de objetos y archivos en Java y Python; permitiendo manejar cualquier tipo de datos sin tratar directamente con el back-end de streaming

    Programming models to support data science workflows

    Get PDF
    Data Science workflows have become a must to progress in many scientific areas such as life, health, and earth sciences. In contrast to traditional HPC workflows, they are more heterogeneous; combining binary executions, MPI simulations, multi-threaded applications, custom analysis (possibly written in Java, Python, C/C++ or R), and real-time processing. Furthermore, in the past, field experts were capable of programming and running small simulations. However, nowadays, simulations requiring hundreds or thousands of cores are widely used and, to this point, efficiently programming them becomes a challenge even for computer sciences. Thus, programming languages and models make a considerable effort to ease the programmability while maintaining acceptable performance. This thesis contributes to the adaptation of High-Performance frameworks to support the needs and challenges of Data Science workflows by extending COMPSs, a mature, general-purpose, task-based, distributed programming model. First, we enhance our prototype to orchestrate different frameworks inside a single programming model so that non-expert users can build complex workflows where some steps require highly optimised state of the art frameworks. This extension includes the @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, and @MultiNode annotations for both Java and Python workflows. Second, we integrate container technologies to enable developers to easily port, distribute, and scale their applications to distributed computing platforms. This combination provides a straightforward methodology to parallelise applications from sequential codes along with efficient image management and application deployment that ease the packaging and distribution of applications. We distinguish between static, HPC, and dynamic container management and provide representative use cases for each scenario using Docker, Singularity, and Mesos. Third, we design, implement and integrate AutoParallel, a Python module to automatically find an appropriate task-based parallelisation of affine loop nests and execute them in parallel in a distributed computing infrastructure. It is based on sequential programming and requires one single annotation (the @parallel Python decorator) so that anyone with intermediate-level programming skills can scale up an application to hundreds of cores. Finally, we propose a way to extend task-based management systems to support continuous input and output data to enable the combination of task-based workflows and dataflows (Hybrid Workflows) using one single programming model. Hence, developers can build complex Data Science workflows with different approaches depending on the requirements without the effort of combining several frameworks at the same time. Also, to illustrate the capabilities of Hybrid Workflows, we have built a Distributed Stream Library that can be easily integrated with existing task-based frameworks to provide support for dataflows. The library provides a homogeneous, generic, and simple representation of object and file streams in both Java and Python; enabling complex workflows to handle any data type without dealing directly with the streaming back-end.Els fluxos de treball de Data Science s’han convertit en una necessitat per progressar en moltes àrees científiques com les ciències de la vida, la salut i la terra. A diferència dels fluxos de treball tradicionals per a la CAP, els fluxos de Data Science són més heterogenis; combinant l’execució de binaris, simulacions MPI, aplicacions multiprocés, anàlisi personalitzats (possiblement escrits en Java, Python, C / C ++ o R) i computacions en temps real. Mentre que en el passat els experts de cada camp eren capaços de programar i executar petites simulacions, avui dia, aquestes simulacions representen un repte fins i tot per als experts ja que requereixen centenars o milers de nuclis. Per aquesta raó, els llenguatges i models de programació actuals s’esforcen considerablement en incrementar la programabilitat mantenint un rendiment acceptable. Aquesta tesi contribueix a l’adaptació de models de programació per a la CAP per afrontar les necessitats i reptes dels fluxos de Data Science estenent COMPSs, un model de programació distribuïda madur, de propòsit general, i basat en tasques. En primer lloc, millorem el nostre prototip per orquestrar diferent programari per a que els usuaris no experts puguin crear fluxos complexos usant un únic model on alguns passos requereixin tecnologies altament optimitzades. Aquesta extensió inclou les anotacions de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, i @MultiNode per a fluxos en Java i Python. En segon lloc, integrem tecnologies de contenidors per permetre als desenvolupadors portar, distribuir i escalar fàcilment les seves aplicacions en plataformes distribuïdes. A més d’una metodologia senzilla per a paral·lelitzar aplicacions a partir de codis seqüencials, aquesta combinació proporciona una gestió d’imatges i una implementació d’aplicacions eficients que faciliten l’empaquetat i la distribució d’aplicacions. Distingim entre la gestió de contenidors estàtica, CAP i dinàmica i proporcionem casos d’ús representatius per a cada escenari amb Docker, Singularity i Mesos. En tercer lloc, dissenyem, implementem i integrem AutoParallel, un mòdul de Python per determinar automàticament la paral·lelització basada en tasques de nius de bucles afins i executar-los en paral·lel en una infraestructura distribuïda. AutoParallel està basat en programació seqüencial, requereix una sola anotació (el decorador @parallel) i permet a un usuari intermig escalar una aplicació a centenars de nuclis. Finalment, proposem una forma d’estendre els sistemes basats en tasques per admetre dades d’entrada i sortida continus; permetent així la combinació de fluxos de treball i dades (Fluxos Híbrids) en un únic model. Conseqüentment, els desenvolupadors poden crear fluxos complexos seguint diferents patrons sense l’esforç de combinar diversos models al mateix temps. A més, per a il·lustrar les capacitats dels Fluxos Híbrids, hem creat una biblioteca (DistroStreamLib) que s’integra fàcilment amb els models basats en tasques per suportar fluxos de dades. La biblioteca proporciona una representació homogènia, genèrica i simple de seqüències contínues d’objectes i arxius en Java i Python; permetent gestionar qualsevol tipus de dades sense tractar directament amb el back-end de streaming.Los flujos de trabajo de Data Science se han convertido en una necesidad para progresar en muchas áreas científicas como las ciencias de la vida, la salud y la tierra. A diferencia de los flujos de trabajo tradicionales para la CAP, los flujos de Data Science son más heterogéneos; combinando la ejecución de binarios, simulaciones MPI, aplicaciones multiproceso, análisis personalizados (posiblemente escritos en Java, Python, C/C++ o R) y computaciones en tiempo real. Mientras que en el pasado los expertos de cada campo eran capaces de programar y ejecutar pequeñas simulaciones, hoy en día, estas simulaciones representan un desafío incluso para los expertos ya que requieren cientos o miles de núcleos. Por esta razón, los lenguajes y modelos de programación actuales se esfuerzan considerablemente en incrementar la programabilidad manteniendo un rendimiento aceptable. Esta tesis contribuye a la adaptación de modelos de programación para la CAP para afrontar las necesidades y desafíos de los flujos de Data Science extendiendo COMPSs, un modelo de programación distribuida maduro, de propósito general, y basado en tareas. En primer lugar, mejoramos nuestro prototipo para orquestar diferentes software para que los usuarios no expertos puedan crear flujos complejos usando un único modelo donde algunos pasos requieran tecnologías altamente optimizadas. Esta extensión incluye las anotaciones de @binary, @OmpSs, @MPI, @COMPSs, y @MultiNode para flujos en Java y Python. En segundo lugar, integramos tecnologías de contenedores para permitir a los desarrolladores portar, distribuir y escalar fácilmente sus aplicaciones en plataformas distribuidas. Además de una metodología sencilla para paralelizar aplicaciones a partir de códigos secuenciales, esta combinación proporciona una gestión de imágenes y una implementación de aplicaciones eficientes que facilitan el empaquetado y la distribución de aplicaciones. Distinguimos entre gestión de contenedores estática, CAP y dinámica y proporcionamos casos de uso representativos para cada escenario con Docker, Singularity y Mesos. En tercer lugar, diseñamos, implementamos e integramos AutoParallel, un módulo de Python para determinar automáticamente la paralelización basada en tareas de nidos de bucles afines y ejecutarlos en paralelo en una infraestructura distribuida. AutoParallel está basado en programación secuencial, requiere una sola anotación (el decorador @parallel) y permite a un usuario intermedio escalar una aplicación a cientos de núcleos. Finalmente, proponemos una forma de extender los sistemas basados en tareas para admitir datos de entrada y salida continuos; permitiendo así la combinación de flujos de trabajo y datos (Flujos Híbridos) en un único modelo. Consecuentemente, los desarrolladores pueden crear flujos complejos siguiendo diferentes patrones sin el esfuerzo de combinar varios modelos al mismo tiempo. Además, para ilustrar las capacidades de los Flujos Híbridos, hemos creado una biblioteca (DistroStreamLib) que se integra fácilmente a los modelos basados en tareas para soportar flujos de datos. La biblioteca proporciona una representación homogénea, genérica y simple de secuencias continuas de objetos y archivos en Java y Python; permitiendo manejar cualquier tipo de datos sin tratar directamente con el back-end de streaming.Postprint (published version

    Indexed dependence metadata and its applications in software performance optimisation

    No full text
    To achieve continued performance improvements, modern microprocessor design is tending to concentrate an increasing proportion of hardware on computation units with less automatic management of data movement and extraction of parallelism. As a result, architectures increasingly include multiple computation cores and complicated, software-managed memory hierarchies. Compilers have difficulty characterizing the behaviour of a kernel in a general enough manner to enable automatic generation of efficient code in any but the most straightforward of cases. We propose the concept of indexed dependence metadata to improve application development and mapping onto such architectures. The metadata represent both the iteration space of a kernel and the mapping of that iteration space from a given index to the set of data elements that iteration might use: thus the dependence metadata is indexed by the kernel’s iteration space. This explicit mapping allows the compiler or runtime to optimise the program more efficiently, and improves the program structure for the developer. We argue that this form of explicit interface specification reduces the need for premature, architecture-specific optimisation. It improves program portability, supports intercomponent optimisation and enables generation of efficient data movement code. We offer the following contributions: an introduction to the concept of indexed dependence metadata as a generalisation of stream programming, a demonstration of its advantages in a component programming system, the decoupled access/execute model for C++ programs, and how indexed dependence metadata might be used to improve the programming model for GPU-based designs. Our experimental results with prototype implementations show that indexed dependence metadata supports automatic synthesis of double-buffered data movement for the Cell processor and enables aggressive loop fusion optimisations in image processing, linear algebra and multigrid application case studies

    Scalable and responsive real time event processing using cloud computing

    Get PDF
    PhD ThesisCloud computing provides the potential for scalability and adaptability in a cost e ective manner. However, when it comes to achieving scalability for real time applications response time cannot be high. Many applications require good performance and low response time, which need to be matched with the dynamic resource allocation. The real time processing requirements can also be characterized by unpredictable rates of incoming data streams and dynamic outbursts of data. This raises the issue of processing the data streams across multiple cloud computing nodes. This research analyzes possible methodologies to process the real time data in which applications can be structured as multiple event processing networks and be partitioned over the set of available cloud nodes. The approach is based on queuing theory principles to encompass the cloud computing. The transformation of the raw data into useful outputs occurs in various stages of processing networks which are distributed across the multiple computing nodes in a cloud. A set of valid options is created to understand the response time requirements for each application. Under a given valid set of conditions to meet the response time criteria, multiple instances of event processing networks are distributed in the cloud nodes. A generic methodology to scale-up and scale-down the event processing networks in accordance to the response time criteria is de ned. The real time applications that support sophisticated decision support mechanisms need to comply with response time criteria consisting of interdependent data ow paradigms making it harder to improve the performance. Consideration is given for ways to reduce the latency,improve response time and throughput of the real time applications by distributing the event processing networks in multiple computing nodes

    Técnicas de ponto de controlo e adaptação em grelhas computacionais

    Get PDF
    Dissertação de mestrado em Engenharia de InformáticaA recente popularidade dos ambientes de grelhas introduziu a necessidade de suportar a execução robusta de aplicações numa gama alargada de recursos computacionais. Em contextos de grelhas computacionais, onde a fiabilidade e disponibilidade dos recursos não é garantida, as aplicações deverão ser capazes de suportar dois requisitos fundamentais: 1) tolerância a faltas; 2) adaptação aos recursos disponíveis. As técnicas tradicionais utilizam uma abordagem "caixa-negra", onde a camada intermédia de software (mediador) é a única responsável por assegurar estes dois requisitos. Estes tipos de abordagens possibilitam o suporte a estes serviços com uma intervenção mínima do programador, mas limitam a utilização de conhecimento sobre as características da aplicação, visando a otimização destes serviços. Nesta tese são apresentadas abordagens orientadas aos aspetos para suportar tolerância a faltas e adaptação dinâmica aos recursos em grelhas computacionais. Nas abordagens propostas, as aplicações são aprimoradas com capacidades de tolerância a faltas e de adaptação dinâmica através da ativação de módulos adicionais. A abordagem de tolerância a faltas utiliza a estratégia de ponto de controlo e restauro, enquanto a adaptação dinâmica utiliza uma variação da técnica de sobre-decomposição. Ambas são portáveis entre sistemas operativos e restringem a quantidade de alterações necessárias no código base das aplicações. Além disso, as aplicações poderão adaptar de uma execução sequencial para uma configuração multi-cluster. A adaptação pode ser realizada efetuando o ponto de controlo da aplicação e restaurando-a em diferentes máquinas, ou então, realizada em plena execução da aplicação.Grids’ recent popularity introduced the necessity of supporting robust execution of applications on a wide range of computing resources. In computational grids’ context, where reliability and availability are not granted, applications must support two fundamental requirements, namely, fault tolerance and adaptation to available resources. Traditional techniques use a "black-box"approach, where middleware is the only sponsor for those requirements. These kind of approaches enable this services’ support with a minimum programmer’s intervention, but limits knowledge utilization of application’s features in order to optimize services. This thesis presents aspect-oriented approaches to support fault tolerance and dynamic adaptation to resources in computational grids. In the proposed approaches, applications are enhanced with the ability of fault tolerance and dynamic adaptation through additional modules activation. Fault tolerance approach uses a check point and restore strategy while dynamic adaptation uses a variation of the over-decomposition technique. Both are portable between operating systems and minimize alterations to base code of applications. Moreover, applications can adapt from a sequential execution to a multi-cluster configuration. Adaption can be performed by checkpointing the application and restarting on a different mode or can be performed during run-time
    corecore