HBK-14 and HBK-15 with antidepressant-like and/or memory-enhancing properties increase serotonin levels in the hippocampus after chronic treatment in mice

5-HT(1A) and 5-HT(7) receptor ligands might have antidepressant-like properties and improve cognitive function. We previously reported significant antidepressant- and anxiolytic-like effects of two dual 5-HT(1A) and 5-HT(7) receptor antagonists in various behavioral tests in rodents. As a continuation of our previous experiments, in this study we aimed to investigate whether chronic administration of 1-[(2,6-dimethylphenoxy)ethoxyethyl]-4-(2-methoxyphenyl)piperazine hydrochloride (HBK-14) and 1-[(2-chloro-6-methylphenoxy)ethoxyethyl]-4-(2-methoxyphenyl)piperazine hydrochloride (HBK-15) caused antidepressant-like effects and elevated serotonin levels in the murine hippocampus. We also evaluated cholinolytic properties and the influence of acute administration of both compounds on cognitive function in mice. To assess antidepressant-like properties and the influence on learning and memory we used forced swim test and step-through passive avoidance task in mice, respectively. Both compounds showed antidepressant-like properties and significantly elevated serotonin levels in the hippocampus after chronic treatment (HBK-14 – 2.5 mg/kg; HBK-15 – 0.625 and 1.25 mg/kg). HBK-15 administered chronically antidepressant-like activity at lower dose (0.625 mg/kg) than the dose active after acute treatment (1.25 mg/kg). None of the compounds affected locomotor activity of mice. HBK-15 possessed very weak cholinolytic properties, whereas HBK-14 did not show any effect on muscarinic receptors. Only HBK-15 (0.625 mg/kg) presented memory-enhancing properties and ameliorated cognitive impairments caused by scopolamine (1 mg/kg). Our results indicate that 5-HT(1A) and 5-HT(7) antagonists might have potential in the treatment of depression and possess positive influence on cognitive function

Wypalenie zawodowe pielęgniarek pracujących w wybranych hospicjach stacjonarnych województwa mazowieckiego

Wstęp. Celami niniejszej pracy były poznanie problemu wypalenia zawodowego pielęgniarek zatrudnionych w wybranych hospicjach stacjonarnych województwa mazowieckiego oraz określenie metod przeciwdziałania temu zjawisku. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w 2007 roku w trzech wybranych hospicjach stacjonarnych województwa mazowieckiego. Badaniami ankietowymi objęto 50 pielęgniarek. Posłużono się kwestionariuszem składającym się z 28 pytań typu zamkniętego i półotwartego. W opracowaniu danych zastosowano statystykę opisową. Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że pielęgniarki pracujące w hospicjach dostrzegały u siebie niektóre objawy wypalenia zawodowego. Większość respondentek (40 osób) wskazywała na objawy wyczerpania emocjonalnego, 21 badanych odczuwało zmniejszoną potrzebę osobistych sukcesów, a 17 osób rozpoznało u siebie objawy depersonalizacji. Ankietowane pielęgniarki dostrzegały także pozytywne aspekty swojej pracy, jak również miały konkretne oczekiwania. Zdecydowana większość respondentek (40 osób) pragnęła osiągnięcia satysfakcji płynącej z pomocy drugiemu człowiekowi oraz uznania ze strony pracodawcy, które ankietowane utożsamiały przede wszystkim z możliwością samorealizacji w pracy (23 osoby) i dostępem do szkoleń zawodowych (20 osób). Jednocześnie badane pielęgniarki wskazywały, że skuteczne przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu wiąże się nierozerwalnie z inicjatywami i systemem zachęt ze strony pracodawcy, w tym z umożliwieniem pielęgniarkom częstego korzystania z wypoczynku (31 osób), wpływaniem na budowanie prawidłowych relacji w zespole (19 osób) oraz zapewnieniem opieki psychologicznej (16 osób). Wnioski. W przeprowadzonych badaniach potwierdzono wystąpienie niektórych symptomów wypalenia zawodowego w grupie badanych pielęgniarek, przede wszystkim objawów wyczerpania emocjonalnego. Mniej niż połowa badanych wskazała na zmniejszoną potrzebę osobistych sukcesów oraz objawy depersonalizacji. Mimo że większość respondentek czerpie satysfakcję z wykonywanej pracy, niezbędne okazuje się podjęcie działań mających na celu utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu tej satysfakcji, między innymi przez samorealizację, dostęp do szkoleń oraz innych form rozwoju zawodowego. Istotne jest również podjęcie przez pracodawców działań łagodzących wysoki poziom stresu i trud pracy w hospicjum, takich jak: umożliwienie częstego korzystania z wypoczynku, zadbanie o prawidłowe relacje w zespole, a także zapewnienie opieki psychologicznej. Przedstawione wielokierunkowe wsparcie może stanowić skuteczną metodę przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu pielęgniarek pracujących w hospicjach stacjonarnych. Medycyna Paliatywna w Praktyce 2010; 4, 3: 105-11

CMV seropositivity does not increase the risk of death among elderly nursing home residents

Aim. The aim of this study was to assess the anti-CMV antibody titre, the presence of genetic material of the virus in the plasma of elderly residents of nursing homes and the impact of the CMV infection on the risk of death

HBK-10, a compound with α1-Adrenolytic properties, showed antiarrhythmic and hypotensive effects in rats

Arrhythmia, an irregular heartbeat, might be a life-threatening condition but also a risk factor for stroke or worsen the prognosis after myocardial infarction. The limited efficacy and proarrhythmic potential of the available drugs require searching for new, more effective, and safer pharmacotherapies. Studies indicate that the blockade of α(1)-adrenoceptors could be effective in treating heart rhythm abnormalities. In this study, we aimed to assess the antiarrhythmic and hypotensive potential of HBK-10, a novel 2-methoxyphenylpiperazine derivative, as well as its binding to the selected adrenergic receptors. Radioligand binding studies demonstrated that HBK-10 showed a high affinity for α(1) but not for α(2) or β(1) receptors. Next, we evaluated the ability of HBK-10 to protect against an adrenaline-induced arrhythmia in rats. The compound showed potent prophylactic antiarrhythmic properties in this arrhythmia model. Notably, the compound did not show proarrhythmic potential in normotensive rats since it did not influence the ECG parameters at antiarrhythmic doses. Finally, the compound showed hypotensive properties in rats, which were not observed after coadministration with adrenaline, noradrenaline, or methoxamine, which suggests α(1)-adrenolytic properties of HBK-10. Our results confirm that compounds with a 2-methoxyphenylpiperazine group show a high affinity for α(1)-adrenoceptors and a significant antiarrhythmic effect. Given the promising results of our study, further evaluation of HBK-10 is necessary to unravel the mechanisms behind its pharmacological effects and evaluate the safety profile

Synthesis and evaluation of the antidepressant-like properties of HBK-10, a novel 2-methoxyphenylpiperazine derivative targeting the 5-HT1A and D2 receptors

The increasing number of patients reporting depressive symptoms requires the design of new antidepressants with higher efficacy and limited side effects. As our previous research showed, 2-methoxyphenylpiperazine derivatives are promising candidates to fulfill these criteria. In this study, we aimed to synthesize a novel 2-methoxyphenylpiperazine derivative, HBK-10, and investigate its in vitro and in vivo pharmacological profile. After assessing the affinity for serotonergic and dopaminergic receptors, and serotonin transporter, we determined intrinsic activity of the compound at the 5-HT1A and D2 receptors. Next, we performed behavioral experiments (forced swim test, tail suspension test) to evaluate the antidepressant-like activity of HBK-10 in naïve and corticosterone-treated mice. We also assessed the safety profile of the compound. We showed that HBK-10 bound strongly to 5-HT1A and D2 receptors and presented antagonistic properties at these receptors in the functional assays. HBK-10 displayed the antidepressant-like effect not only in naïve animals, but also in the corticosterone-induced mouse depression model, i.e., chronic administration of HBK-10 reversed corticosterone-induced changes in behavior. Moreover, the compound’s sedative effect was observed at around 26-fold higher doses than the antidepressant-like ones. Our study showed that HBK-10 displayed a favorable pharmacological profile and may represent an attractive putative treatment candidate for depression