Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zaćmą – studium przypadku.

 Wprowadzenie. Zaćma to choroba oczu powodująca zmętnienie soczewki oka, objawiająca się stopniowym pogorszeniem jakości widzenia. Zaćma jest schorzeniem, które najczęściej dotyczy osób starszych. Wśród czynników ryzyka wystąpienia zaćmy, obok wieku występują również takie czynniki jak: promieniowanie UV, promieniowanie jonizujące, palenie tytoniu czy cukrzyca. Głównym objawem zaćmy jest stopniowa i postępująca utrata ostrości widzenia. Jedyną metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie zmętniałej soczewki oka.Cel pracy. Celem pracy jest  przedstawienie problemów pielęgnacyjnych oraz zaprezentowanie opieki nad pacjentem z zaćmą z uwzględnieniem okresu przedoperacyjnego oraz pooperacyjnego. Opis przypadku.  Mężczyzna w wieku 71 lat z zaćmą niedojrzała oka prawego, przyjęty na oddział okulistyki w celu leczenia chirurgicznego metodą fakoemulsykicacji. Informacje o pacjencie zostały pozyskane poprzez wywiad z pacjentem i jego rodziną, badanie fizykalne, obserwację oraz analizę dokumentacji medycznej. Wyodrębnione w pracy problemy pielęgnacyjne dotyczyły sfery psychicznej, deficytu wiedzy i samoopieki oraz zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.Wnioski. Problemy pielęgnacyjne pacjenta z zaćmą są związane z samą chorobą oraz zaplanowanym zabiegiem usunięcia zaćmy. Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zaćmą, zarówno przed, jak i po operacji usunięcia zaćmy powinna być kompleksowa i uwzględniać działanie we wszystkich sferach: biologicznej, psychicznej i społecznej. Pacjent skierowany do zabiegu usunięcia zaćmy powinien czuć się bezpiecznie i uzyskać wszelkie informacje dotyczące jednostki chorobowej i jej leczenia. Konieczna jest edukacja pacjent oraz rodziny odnośnie postępowania pooperacyjnego.