جذب برخی عناصر غذایی تحت تأثیر میکوریزا، سطوح مختلف روی و تنش خشکی در ذرت دوره8 شماره5 سال1388

Abstract

Abstract In order to investigate absorption of some nutrient as affected by mycorrhizae, different levels of zinc and drought stress in maize (KSC 704), an experiment was carried out in research farm of Islamic Azad University–Arak in 2006-2007. The Experiment was conducted in factorial arrangement based on randomized complete block design with three replications. Treatments consist of irrigation levels: I1= %100, I2= %75 and I3= %50 crop water requirement, mycorrhiza fungus (Glumus intraradices) at two levels (inoculation and non inoculation) and zinc sulfate at three levels: 0, 25 and 45 kg ha-1. Results showed that drought stress increased absorption of nitrogen, potassium and protein percentage, but reduced absorption of phosphorous. Inoculation with mycorrhizae increased absorption of nutrients. Using of zinc sulfate increased absorption of nitrogen, potassium, phosphorous and protein percentage. Inoculation of mycorrhiza under drought stress had not significant effect on absorption of nutrients and protein percentage of grain. Using of zinc sulfate under drought stress increased absorption of nitrogen, potassium and protein percentage of grain but reduced absorption of phosphorous. interactions effects of mycorrhizae and zinc sulfate increased absorption of nutritional elements. The highest amounts of nitrogen and potassium absorption and protein percentage of grain were observed in combination of irrigation equal to 50% of crop water demand, mycorrhiza + 25 kg ha-1 zinc sulfate. The highest grain yield was observed from combination of optimum irrigation, without mycorrhiza + 45 kg ha-1 zinc sulfate. It was concluded that with irrigation equal to 75% water requirement + inoculation with mycorrhiza + 45kg ha-1 zinc sulfate optimum crop yield could be obtained. Keywords: Drought stress, Mycorrhiza, Nutrition of elements, Protein, Maizeچکیده به منظور بررسی جذب برخی عناصر غذایی تحت تأثیر سطوح مختلف روی و تنش خشکی در ذرت میکوریزایی آزمایشی در سال های 1385 و 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه عبارت بودند از: آبیاری در سه سطح، شامل الف) آبیاری معادل نیاز آبی گیاه، ب) آبیاری معادل75% نیاز آبی گیاه و ج) آبیاری معادل 50 % نیاز آبی گیاه، میکوریزا (Glomus intraradices ) در دو سطح تلقیح و بدون تلقیح بذر و روی از منبع سولفات روی در سه سطح (صفر، 25 و 45 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج نشان داد که با اعمال تنش خشکی میزان جذب نیتروژن، پتاسیم و درصد پروتئین افزایش اما فسفر کاهش یافت. تلقیح با میکوریزا جذب عناصر غذایی را افزایش داد. با مصرف عنصر روی میزان جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و درصد پروتئین افزایش یافت. میزان جذب عناصر غذایی و درصد پروتئین با کاربرد میکوریزا تحت تنش خشکی به طور غیر معنی داری افزایش یافت. با کاربرد روی تحت شرایط تنش خشکی، میزان جذب نیتروژن، پتاسیم و درصد پروتئین افزایش اما جذب فسفر کاهش یافت. کاربرد توام روی و میکوریزا باعث افزایش جذب کلیه عناصر غذایی گردید. بالاترین درصد جذب نیتروژن، پتاسیم و پروتئین از اثر متقابل تیمار آبیاری معادل 50 درصد نیاز آبی گیاه به همراه تلقیح با میکوریزا توام با 25 کیلوگرم در هکتار روی حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار اثر متقابل آبیاری مطلوب، بدون میکوریزا و مصرف 45 کیلوگرم سولفات روی در هکتار حاصل شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که با آبیاری معادل 75 درصد نیاز آبی گیاه، تلقیح با میکوریز و 45 کیلوگرم سولفات روی در هکتار عملکرد مطلوب حاصل می شود. واژه های کلیدی: تنش خشکی، میکوریزا، عناصر غذایی، درصد پروتئین، ذر