بررسی تحمل به خشکی ژنوتیپ های متحمل به سرمای عدس(Lens culinaris Medik.) در مرحله جوانه زنی دوره8 شماره1 سال1388

Abstract

Abstract Germination and emergence of cold tolerant lentil genotypes sometimes experiences low temperatures and variable rainfalls in the fall planting. This study was conducted to evaluate the effects of drought stress on germination stage of lentil genotypes. Experiment was carried out with 18 lentil genotypes under five levels of water potential (0 , -0.4 , -0.8 , -1.2 , -1.6 MPa) using PEG solutions with a 5×18 factorial experiment based on a compeletly randomaized design with three replications of 25 seeds at 13˚C. Germination and normal seedling percentage, germination rate, radicle and plumule length were measured. Germination averaged over genotypes was 88% at 0 MPa whereas it was 18% at -1.6 MPa. MLC20, with 79%, MLC138 and MLC25 with 74% showed the highest germination, whereas MLC245 and MLC7 with 45% and 47% percent had the lowest germination percentage, respectively. The effects of water potentials × genotypes on all traits were significantly different (pچکیده کاهش دما و نوسانات نزولات جوی در کاشت پاییزه عدس سبب کاهش جوانه زنی و سبز شدن ژنوتیپ های متحمل به سرمای این گیاه می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر تنش خشکی در مرحله جوانه زنی ژنوتیپ های عدس به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 18 ژنوتیپ عدس و 5 سطح خشکی (5 سطح پتانسیل آب شامل صفر، 4/0-، 8/0-، 2/1- و6/1- مگاپاسکال) در3 تکرار و 25 بذر در هر تکرار تحت شرایط دمای13 درجه سانتی گراد انجام شد. سطوح خشکی با استفاده از محلول PEG6000 ایجاد شدند. صفات اندازه گیری شده شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و درصد نشاء نرمال بود. بین پتانسیل های آب در مورد همه صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری (05/0