Kantelende kennis – wankelend onderwijs, Over de ideologie van ‘het nieuwe leren’

Abstract

In veel beroepsopleidingen wordt sociaal-constructivistisch onderwijs verbonden met ‘competentiegericht leren’. Daarbij wordt het onderwijs georganiseerd rond praktijksituaties, waardoor het mogelijk is kennis, vaardigheden en houdingen geïntegreerd aan te leren. Op zich ligt dat voor de hand. Juist in beroepsonderwijs is een van de grote opgaven het geleerde te verankeren in de (beroeps)praktijk. Kennis moet geïntegreerd worden in het professioneel handelen. Theorie is hier altijd theorie voor de praktijk. Integratie van kennis, houdingen en (beroeps)vaardigheden in praktijktaken of beroepscompetenties is dan een voor de hand liggende keuze. Maar in combinatie met een sociaal-constructivistische onderwijsfilosofie dreigt de kenniscomponent ernstig tekort te komen. De verleiding is namelijk groot het leren te beperken tot ‘reflectie op gezamenlijke (praktijk)ervaringen’, zonder dat die reflectie voldoende wordt gevoed door (vak)kennis. Tijd voor een nadere verkenning van een onderwijsvernieuwing