The use of low doses of long-acting insulin as an effective therapy in latent autoimmune diabetes in adults — cases report

Abstract

Cukrzyca typu LADA jest chorobą o podłożu autoim­munologicznym wynikającą z obecności przeciwciał przeciw antygenom wysp trzustkowych, o powolnej progresji do całkowitej utraty funkcji komórek beta. W licznych badaniach dowiedziono, że u pacjentów z cukrzycą LADA leczonych insuliną funkcja komórek beta jest dłużej zachowana. Jednak optymalny spo­sób insulinoterapii nie został jednoznacznie ustalony. Celem pracy było przedstawienie trzech przypadków cukrzycy typu LADA, w których zastosowano leczenie małymi dawkami (< 0,15 jm./kg) insuliny długodzia­łającej raz na dobę, uzyskując w kilkuletniej (3–6 lat) obserwacji dobre wyrównanie metaboliczne i kliniczne. Zaproponowana insulinoterapia może być dobrą alter­natywą w leczeniu cukrzycy typu LADA podtrzymującą długotrwale remisję kliniczną jako wyraz protekcji ko­mórek beta trzustki. Interesujące jest, przez jak długi okres insulinoterapia małymi dawkami insuliny długo­działającej może być skuteczna, dlatego też wskazane są dalsze badania. Latent autoimmune diabetes in adults (LADA) is an autoimmune disorder due to the presence of anti­-islet antibodies with slow progression to complete beta-cell secretory insufficiency. Clinical trials proved that the insulin treated patients with LADA maintain better beta-cell function. However the optimal insulin therapy has not been established. We report three clinical cases of LADA. The treatment in those cases have been based on small doses (< 0.15 IU/kg) long­-acting insulin injections once daily for 3 to 6 years with good metabolic and clinical control. It might be a good alternative for optimal management in LADA patients which maintains long clinical remission as a manifestation of beta-cell protection, but further studies exploring the best treatment in patients with LADA are needed