Intersekcjonalna analiza sytuacji kobiet transpłciowych w Korei Południowej: studium przypadku zwolnienia przez Ministerstwo Obrony Narodowej pierwszej transpłciowej żołnierki

This paper presents an intersectional examination of transgender women in South Korea, focusing on the dismissal of the first transgender officer, Hee-soo Byun (who committed suicide later after the dismissal), by the Ministry of National Defense in 2021. Drawing on the principles of Korean feminism and the third-wave feminist emphasis on intersectionality, the study examines the intersecting factors of gender identity, military service, and institutional policies that contribute to the marginalization and mistreatment of transgender individuals. By investigating the multifaceted challenges experienced by transgender women in South Korea, this paper highlights the complex dynamics of discrimination, taking into account the unique cultural and socio-political context of Korean society. This article aims to contribute to the existing body of knowledge on transgender rights, gender equality, and feminist activism in South Korea, providing insights to inform future discussions, policies, and actions aimed at promoting inclusivity and equal opportunities for transgender individuals within the context of military service and beyond.Artykuł przedstawia intersekcjonalną analizę sytuacji kobiet transpłciowych w Korei Południowej, szczególną uwagę skupiając na  zwolnieniu przez Ministerstwo Obrony Narodowej w 2021 roku pierwszej transpłciowej żołnierki, Hee-soo Byun, która krótko po zwolnieniu popełniła samobójstwo. Na podstawie założeń koreańskiego feminizmu oraz feministycznego skupienia na intersekcjonalności (w ramach trzeciej fali feminizmu) badanie zwraca uwagę na przenikające się czynniki tożsamości płciowej, obowiązku służby wojskowej oraz regulacji instytucjonalnych, które przyczyniają się do marginalizowania i niewłaściwego traktowania osób transpłciowych. Artykuł analizując wielowymiarowe wyzwania, w obliczu których stają transpłciowe kobiety w Korei Południowej, podkreśla złożoną dynamikę dyskryminacji biorąc jednocześnie pod uwagę wyjątkowy kulturowy i społeczno-polityczny kontekst. Tekst ma na celu omówienie istniejącego stanu badań w zakresie praw osób transpłciowych, równości płciowej i aktywizmu feministycznego w Korei Południowej, jak i podzielenie się spostrzeżeniami na potrzeby przyszłych dyskusji, rozwiązań systemowych oraz działań podejmowanych w kierunku promowania inkluzywności i  równych szans dla osób transpłciowych w i poza  służbą wojskową

Percepcje niepełnosprawności i chorób w Korei okresu późnego Joseon

This paper seeks to delineate and explain changing public perceptions towards those who suffered from deafness, blindness, or intellectual disability in Joseon Korea. In the fifteenth century, the Great Code of State Administration (경국대전, 經國大典 Gyeongguk Daejeon) prohibited discrimination against the disabled. The deaf and blind in particular even enjoyed favorable attention. The state provided such economic benefits as exemption from taxes as a way to compensate them for their impaired abilities, thereby fostering a rather favorable social climate towards persons with disabilities. Some blind persons were even believed to have such special talent as fortune telling. In the eighteenth century, however, negative perceptions towards the disabled began to gain strength. Increasing frequency of documented references to disability as an object of mockery suggests that the state and the society alike viewed the disabled as ‘useless people’ (폐인). Mainly utilizing court histories, literary anthologies, army rosters (군적), and military division (군영) records, this paper argues that overall change in the Joseon economy fueled discrimination against the disabled. In particular, changes in the military defense system and its associated military tax (군포) significantly contributed to the negative portrayal, as the new practice tended to divide the population into households collectively responsible for tax levies. By the nineteenth century, the state’s harsher treatment of the disabled set the stage for outright discrimination against disabled in modern Korea, exacerbated by the introduction of the Western notion of eugenics.Artykuł ma na celu naszkicowanie i wyjaśnienie zmian publicznego postrzegania osób cierpiących na głuchotę, ślepotę lub niepełnosprawność intelektualną w Korei okresu Joseon. W XV wieku Wielki Kodeks Administracji Państwowej (경국대전, 經國大典 Gyeongguk Daejeon) zakazał dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami. Szczególnie ucieszyli się z tego ślepcy i głusi. Państwo w celu rekompensaty ograniczonych możliwości zapewniło im korzyści ekonomiczne, takie jak zwolnienie z podatków, tworząc tym samym raczej sprzyjające warunki społeczne dla osób z niepełnosprawnościami. Wierzono wręcz, że niektórzy ślepcy posiadają zdolności wróżbiarskie. W XVIII wieku na sile zaczęło jednak przybierać negatywne postrzeganie osób z niepełnosprawnościami. Zwiększająca się częstotliwość dokumentowania odwołań do niepełnosprawności jako przedmiotu wyłudzeń sugeruje, że zarówno państwo jak i społeczeństwo postrzegało niepełnosprawnych jako ‘osoby bezużyteczne’ (폐인). Bazując na historiach sądowych, antologiach literackich, spisach wojskowych i dokumentacji oddziałów militarnych artykuł argumentuje, że całościowa zmiana w gospodarce Joseon przełożyła się na dyskryminację osób z niepełnosprawnościami. W szczególności do negatywnego wizerunku przyczyniły się zmiany w systemie obrony militarnej i powiązany z nimi podatek wojskowy (군포), które podzieliły społeczeństwo na gospodarstwa domowe współdzielące zobowiązania podatkowe. W XIX wieku ostrzejsze podejście państwa do osób z niepełnosprawnościami przygotowało podłoże do narastającej dyskryminacji tej grupy we współczesnej Korei, zaostrzone przez wprowadzenie zachodniej koncepcji eugeniki

Percepcje debaty Horak (湖洛論爭): opinie i spostrzeżenia

This paper analyzes the perceptions shared in previous studies by dividing them into two categories and examines how to grasp the Horak debate and the academia of the late Joseon Dynasty. First, the appropriateness of describing the late Joseon academia in terms of the doctrinized Neo-Confucianism and anti-Neo-Confucianism is examined. The consciousness and research methods of the Horon, which are considered to be typical of the doctrinized Neo-Confucianism, was analyzed. Next, whether the political positions of Horon and Rakron before and after the Horak debate can be categorized as conservative or open-minded is examined. The actual political positions of the main debaters of the Horak debate was carefully reviewed. With this discussion, this paper argued that the existing understanding of the Horak debate is largely based on an overly schematic framework, and that it is necessary to move beyond this framework and examine the context of the period in a more nuanced way.Artykuł podejmuje przeglądowo istniejący stan badań nad kontrowersjami wokół debaty Horak i środowiska akademickiego okresu późnego Joseon oraz dzieli je na dwie kategorie. W pierwszej uwzględnia się zasadność opisu środowiska akademickiego okresu późnego Joseon w perspektywie zdoktrynizowanego neokonfucjanizmu oraz anty-neokonfucjanizmu. Analizuje się świadomość i metody badawcze Horon, uznawane za typowe dla zdoktrynizowanego neokonfucjanizmu. Następnie Autor przygląda się próbom kategoryzacji pozycji politycznych Horon i Rakron przed i po debacie Horak jako konserwatywne lub otwarte na inne poglądy. Szczególną uwagę zwrócono na rzeczywiste pozycje polityczne głównych uczestników debaty Horak. W świetle tejże dyskusji artykuł przychyla się do założenia, że istniejące pojmowanie debaty Horak w głównej mierze opiera się na całościowym schematycznym zrozumieniu, oraz, że koniecznym jest przełamanie ograniczeń tejże percepcji i przeanalizowanie kontekstu czasowego w świetle istniejących niuansów

Od króla Hyegonga do Suh Dongjina: ewolucja osób LGBT i ich praw w społeczności koreańskiej na podstawie tekstów historiograficznych

Even though homosexuality and other sexual minorities have never been considered illegal by the Korean government, people identifying as non-heteronormative were and are still vastly ostracised. Furthermore, the LGBT community was and is still facing social stigmatism. What cultural conditions influenced the way non-heteronormative minorities are perceived by most South Korean society? How has the LGBT minority developed over the centuries? When did the attitudes of South Koreans change for the better? The following article covers the answers to the above-stated questions based on a particular query of texts related to the topic based on historiographic records. In the first section, the influence of the Confucian ideas of Three Fundamental Bonds and Five Constant Virtues (三綱五倫, 삼강오륜 [samgangoryun]) on the image of 'correct relationship' and the Taoist division of gender roles based on energy adversity (yin (陰, 음 [eum]) and yang (陽, 양 [yang])) will be explained. This will serve as a basis for understanding cultural opposition to same-sex relationships. The following subchapter consists of a chronological overview of the most important historical records regarding same-sex relationships. The third subchapter presents the sexual minority groups formed in the 1990s, such as Chodong Society (초동회 [chodonghoe]), Between Friends (친구사이 [chingu sai]) and Maeum 001 (마음001 [maeum gongongil]), which had the most significant impact on the development of the contemporary LGBT movement in South Korea. The last section presents current changes and problems that the South Korean LGBT society faces.Pomimo faktu, że homoseksualizm i inne mniejszości seksualne nigdy nie zostały uznane przez koreański rząd za nielegalne, osoby identyfikujące się jako nieheteronormatywne były i nadal są poddawane ogromnemu ostracyzmowi. Co więcej, społeczność LGBT była i nadal jest narażona na stygmatyzm społeczny. Jakie uwarunkowania kulturowe wpłynęły na sposób postrzegania mniejszości nieheteronormatywnych przez większość społeczeństwa Korei Południowej? Jak mniejszość LGBT rozwijała się na przestrzeni wieków? Kiedy nastawienie Koreańczyków z Południa zmieniło się na lepsze? Poniższy artykuł zawiera odpowiedzi na powyższe pytania, oparte na wnikliwej kwerendzie tekstów związanych z tematem, opartych na źródłach historiograficznych. W pierwszej części omówiono wpływ konfucjańskich idei Trzech Podstawowych Więzi i Pięciu Niezmiennych Cnót (三綱五倫, 삼강오륜 [samgang oryun]) na obraz ‘właściwego związku’ i taoistyczny podział ról płciowych oparty na przeciwnościach energetycznych (yin (陰, 음 [eum]) i yang (陽, 양 [yang])) zostaną wyjaśnione. Posłuży to jako podstawa do zrozumienia kulturowego sprzeciwu wobec związków osób tej samej płci. Poniższy podrozdział zawiera chronologiczny przegląd najważniejszych zapisów historycznych dotyczących związków osób tej samej płci. W trzecim podrozdziale przedstawiono utworzone w latach 90 grupy mniejszości seksualnych, takie jak Chodong Society (초동회 [chodonghoe]), Between Friends (친구사이 [chingusai]) i Maeum 001 (마음001 [maeum gongongil]), które wywarły największy wpływ o rozwoju współczesnego ruchu LGBT w Korei Południowej. W ostatniej części przedstawiono aktualne zmiany i problemy, z jakimi boryka się południowokoreańskie społeczeństwo LGBT

Nacjonalistyczne podejście do globalnej problematyki ukazane w filmie „Snowpiercer: Arka Przyszłości” w reżyserii Bong Joon-ho

Bong Joon-ho’s film, Snowpiercer (2013) is based on a French graphic novel which deals with the people who got on a train that ran continuously around the world in the coming ice ages. At first, the passengers of the train were restricted to the upper classes, but some lower class people happened to get on the train abruptly. It seems to be inevitable to start to struggle between the two classes. In this regards, the theme of this film is focused on the environmental disaster and social stratification. The ruling classes on this train emphasize the order and control. They justify their domination and oppression over the lower classes, assuming that the cause of the disaster lies in the discrepancy which comes from the uncontrolled populations and productions. They use ‘the Spell of Plato’ to prove their logic. According to their logic, the hierarchy must be divided into two (the ruler and the oppressed) or three (guardians, warriors and workers). Every citizen must be satisfied with his social position. Their logics are further reinforced by the gradual ‘piecemeal social engineering’ proposed by Karl Popper. They also emphasize the justification of strong control supported by the Malthusian ‘principle of population’, where the population grows exponentially, but production increases arithmetically. This theory is repeated itself at the commercial movie like Avengers: Infinity War (2018) and Kingsman: The Golden Circle (2017). These movies became the dominant trends which could be named ‘(Post) Apocalyptic Film’. It seems that Bong Joon-ho is willing to follow the trends and conventions of the genre movie as known as Apocalyptic Film. However, by casting Korean actors as third groups of the movie intentionally, he makes it possible to imagine a new world that is different from this frustrating dichotomy (higher’s domination/lower’s oppression). Namgung Minsu and Yona who are acted by two Korean actors are represented as very active and interesting characters who are anticipated to solve the main social problems in the movie; environmental disasters and class conflicts. They show us the possibilities of the new world which can be imagined after the frozen and totally destroyed world is ended. Korean spectators can feel proud of the fact that the heroic and fantastic character of this movie is restricted to two Korean actors. Bong seemed to aim the target of spectators only to Korean. Anyway, he could make a little bit different movie from the conventions of blockbuster a.k.a. disaster movie or apocalyptic movie.Film Snowpiercer: Arka przyszłości (2013) w reżyserii Bong Joon-ho oparty jest na francuskiej powieści graficznej, ukazującej ludzkość  znajdującą się w krążącym po skutym lodem świecie pociągu. Początkowo pasażerami byli jedynie przedstawiciele klas wyższych, jednak nieoczekiwanie okazało się, że do środka pociągu dostały się także osoby z klas niższych. Kwestią czasu zatem stało się starcie tychże klas. W tym ujęciu film skupia się na katastrofie klimatycznej oraz rozwarstwieniu społecznym. Klasy rządzące w pociągu kładą nacisk na porządek i kontrolę. Uzasadniają swoje rządy oraz ucisk klas niższych tym, że katastrofa miała swoje źródło w rozdźwięku między niekontrolowanym wzrostem liczebności populacji oraz uprzemysłowieniem. Udowadniają swoją logikę odwołując się do 'czaru (zaklęcia) Platona'. Zgodnie z nim, hierarchia musi być podzielona na dwie (rządzący i rządzeni) bądź trzy (strażnicy, wojownicy i robotnicy) części. Każdy obywatel musi zadowolić się swoją pozycją społeczną. Ich logika ulega następnie wzmocnieniu Popperowską 'stopniową cząstkową inżynierią społeczną'. Podkreślają również uzasadnienie silnej kontroli wspieranej maltuzjańską 'statyczną teorią zasobów', w której liczba ludności przyrasta geometrycznie a produkcja żywności arytmetycznie. Teoria ta powtarza się w takich filmach komercyjnych jak Avengers: Wojna bez granic (2018) czy Kingsman: Złoty krąg (2017). Tytuły te stały się dominujące w obszarze filmów nazywanych '(post)apokaliptycznymi'. Wydaje się zatem, że Bong Joon-ho chce podążać za trendami i konwencjami filmu gatunkowego uznawanego za apokaliptyczny. Jednakże celowo obsadzając koreańskich aktorów w grupie trzeciej umożliwia wyobrażenie nowego świata, innego od tego pełnego frustrującej dychotomii (dominacja wyższego/ucisk niższego). Namgung Minsu i Yona, grani przez koreańskich aktorów, są ukazani jako bardzo aktywni i ciekawi bohaterowie, mający rozwiązać główne problemy społeczne w filmie, katastrofy klimatyczne i konflikty klasowe. Ukazują możliwości, jakie przynieść może ze sobą nowa rzeczywistość po tym, jak obecny zamrożony i zniszczony świat upadnie. Koreańscy widzowie mogą zatem czuć się dumni z tego, że bohaterski i fantastyczny wymiar filmu jest podkreślony dzięki grze tych dwojga aktorów. Wydaje się zatem, że reżyser, wykorzystujący z jednej strony uniwersalny schemat filmów katastroficznych i nadający mu nacjonalistyczny charakter, a jednocześnie podejmujący wyzwanie współczesnych tematów katastrofy klimatycznej i konfliktów klasowych, tym właśnie filmem zdołał trafić w gusta Koreańczyków

Między ‘narodem’ a ‘literaturą’: koreańska poezja robotnicza i literatura reportażu w latach 80. wieku XX

This paper reviews three books which symbolically represent a new direction in ‘minjung literature’ in the 1980s. Labor poet Park No-hae (박노해)’s collection of poems, Dawn of Labor (노동의 새벽), was popular when it was published because it was literature in the form of poetry written by a real member of the minjung who kept his identity as a worker secret by becoming a faceless poet. Song Hyo-soon (송효순)’s memoir, Road to Seoul (서울로 가는 길) records the miserable reality of factories as the subaltern writing. Park Tae-soon (박태순)’s The Land and the Minjung (국토와 민중) was reportage (reporting) literature that records his travels around the country. He shows that the history of ‘minjung’ physically exists within the country and testifies that the land was owned by the ‘minjung’. These three books reflect how ‘minjung literature’ in the 1980s testified to the ‘minjung’. Concern about how to describe and represent the ‘minjung’ shows thoughts about both the ‘minjung’ and literature. The ‘minjung’ testimonies written in a variety of literary styles cause readers to ask themselves what literature is. ‘Minjung’ poetry poetry and reportage in the 1980s can help answer this question.Niniejszy artykuł zwraca uwagę na trzy książki, które symbolicznie rysują nowy kierunek w 'literaturze narodowej' w latach 80. wieku XX. Tomik poezji robotniczej Park No-hae zatytułowany Świt pracy zyskał popularność już z chwilą ukazania się – była to poezja napisana przez rzeczywistego przedstawiciela narodu, który ukrył swoją robotniczą tożsamość za maską bezimiennego poety. Lakonicznie zapisane wspomnienia Song Hyo-soon, zatytułowane Droga do Seulu, odnotowują nędzne realia pracy w fabrykach. Kraj i naród Park Tae-soona to przykład literatury reporterskiej, która opisuje jego podróże po kraju. Pokazuje on, że historia 'narodu' istnieje w kraju namacalnie i zaświadcza o tym, że kraj należy do 'narodu'. Te trzy dzieła przybliżają sposób, w jaki 'literatura narodowa' lat 80. wieku XX świadczyła o 'narodzie'. Troska o to, jak opisać i odzwierciedlić 'naród' ukazuje myśli zarówno o 'narodzie', jak i o 'literaturze'. Świadectwa 'narodu' ujęte w różnych stylach literackich sprawiają, że czytelnicy zadają sobie pytanie o to, czym jest 'literatura'. Poezja 'narodowa' i reportaż lat 80. minionego wieku mogą udzielić na te pytania odpowiedzi

Nowa odsłona biografii Hendricka Hamela oraz poszczególnych wydań „Dziennika Hamela”

It is undisputed that Hamel is known in Korea’s history as a historical character who first introduced Joseon to the West in the 17th century. Prior to the release of Hamel’s Journal, the West had never heard of a country named Joseon. Furthermore, Hamel’s Journal also was significant as one of the only sources of information the West had of Joseon up till the 19th century. However, there are still misunderstandings surrounding the historical significance of Hamel in Korea’s history, and additionally, the impact of Hamel’s Journal in the West is not as well-studied despite having played such an important role. Therefore, this paper aims to first look into the historical significance of Hamel within Korea’s history and resolve the misunderstandings surrounding it. Also, the impact of Hamel’s Journal in the West will be discussed and what its role was in shaping the West’s perspective of Joseon from the 17th century.Nie ulega wątpliwości, że Hamel zapisał się na kartach koreańskiej historii jako osoba, która po raz pierwszy odkryła państwo Joseon siedemnastowiecznemu Zachodowi. Państwa zachodnie nie słyszały wcześniej o takim kraju – sytuacja ta zmieniła się wraz z momentem ukazania się Dziennika Hamela. Zapiski te były zatem aż do wieku XIX znaczącym źródłem informacji o Joseon. Jednakże pomimo ważnej roli Dziennika wciąż nie doczekał się on na Zachodzie dogłębnej analizy, występują także nadal pewne nieporozumienia dotyczące jego historycznego znaczenia. Niniejszy artykuł ukazuje zatem nie tylko rolę, jaką Hamel odegrał w koreańskiej historii, ale i stara się wyjaśnić związane z nim nieporozumienia. Przeanalizowany zostanie także wpływ Dziennika Hamela na Zachód, jak również i to, jaką rolę odegrał w  kształtowaniu zachodniej percepcji Joseon od siedemnastego wieku.

Życie pacjenta w nowoczesnym społeczeństwie Joseon okresu kolonialnego: studium nad chorobami i fizycznymi dolegliwościami w twórczości Yi Sanga

This study aims to discuss the body experiencing modern society and modernity realized through the body by analyzing the disease and physical sicknessness depicted in Yi Sang’s literature. Until now, Yi Sang’s literary research has focused on the subject’s death impulse (Thanatos) and the image of death in his works, so this study aims to present a new perspective on Yi Sang’s literature. Specifically, this paper explores works that illustrate diseases such as syphilis and tuberculosis and examines the author’s subjective consciousness. In short, this paper discusses Yi Sang’s attachment to life, which appears as a sexual impulse (Eros), by analyzing narratives that mention prostitution and syphilis among Yi Sang’s works. Meanwhile, this article reveals the author’s guilt about his inability to function properly due to syphilis. Furthermore, this paper manifests how Yi Sang presents his sick body that experiences the modern society of colonial Joseon by describing how he implements the body with tuberculosis. Therefore, in each analysis process, this study reads Yi Sang’s specific texts by referencing his various works to understand his esoteric world and literary image. Moreover, this paper reveals that the author reflects on his critical reasons for such a modern society and violent hygiene discourse in his independent literary world and identity as a patient.Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie odmalowanego w twórczości Yi Sanga obrazu chorób i fizycznych dolegliwości, których ludzkie ciała doświadczały w warunkach nowoczesnego społeczeństwa koreańskiego i w ówczesnych realiach. Do tej pory badania literackie nad dziełami Yi Sanga koncentrowały się na impulsie śmierci podmiotu (Tanatos) i obrazie śmierci w jego utworach. Niniejsze badanie zakłada jednak nowe spojrzenie na literaturę Yi Sanga. Niniejszy tekst analizuje dzieła, które ukazują choroby takie jak kiła i gruźlica oraz bada subiektywną świadomość autora. Tekst zatem omawia przywiązanie Yi Sanga do życia, które jawi się jako impuls seksualny (Eros), analizując wśród prac pisarza te narracje, które mówią o prostytucji i syfilisie. Artykuł ten ma również ujawnić poczucie winy Yi Sanga w związku z jego spowodowaną kiłą niemożnością prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Tekst także pokazuje, jak Yi Sang przedstawiał swoje chore ciało, które doświadczało realiów ówczesnego społeczeństwa Joseon okresu kolonialnego, opisując, w jaki sposób traktowane jest ciało chorego na gruźlicę. Dlatego na każdym etapie analizy niniejsze badanie odczytuje tylko określone teksty Yi Sanga, aby ułatwić zrozumienie jego ezoterycznego świata i literackiego obrazu poprzez odwoływanie się do jego wybranych dzieł. Artykuł zakłada również, że Yi Sang jako pacjent ujawniał w swojej niezależnej twórczości literackiej i brutalnym dyskursie na temat higieny swój krytycyzm wobec ówczesnego nowoczesnego społeczeństwa