Molecular characterization and transcriptional response of Lactuca sativa seedlings to co-exposure to graphene nanoplatelets and titanium dioxide nanoparticles

The widespread use of nanomaterials in agriculture may introduce multiple engineered nanoparticles (ENPs) into the environment, posing a combined risk to crops. However, the precise molecular mechanisms explaining how plant tissues respond to mixtures of individual ENPs remain unclear, despite indications that their combined toxicity differs from the summed toxicity of the individual ENPs. Here, we used a variety of methods including physicochemical, biochemical, and transcriptional analyses to examine the combined effects of graphene nanoplatelets (GNPs) and titanium dioxide nanoparticles (TiO2 NPs) on hydroponically exposed lettuce (Lactuca sativa) seedlings. Results indicated that the presence of GNPs facilitated the accumulation of Ti as TiO2 NPs in the seedling roots. Combined exposure to GNPs and TiO2 NPs caused less severe oxidative damage in the roots compared to individual exposures. Yet, GNPs and TiO2 NPs alone and in combination did not cause oxidative damage in the shoots. RNA sequencing data showed that the mixture of GNPs and TiO2 NPs led to a higher number of differentially expressed genes (DEGs) in the seedlings compared to exposure to the individual ENPs. Moreover, the majority of the DEGs encoding superoxide dismutase displayed heightened expression levels in the seedlings exposed to the combination of GNPs and TiO2 NPs. The level of gene ontology (GO) enrichment in the seedlings exposed to the mixture of GNPs and TiO2 NPs was found to be greater than the level of GO enrichment observed after exposure to isolated GNPs or TiO2 NPs. Furthermore, the signaling pathways, specifically the "MAPK signaling pathway-plant" and "phenylpropanoid biosynthesis," exhibited a close association with oxidative stress. This study has provided valuable insights into the molecular mechanisms underlying plant resistance against multiple ENPs

Physical activity, sedentary behaviour, and childhood asthma: a European collaborative analysis

Questionnaire-based current asthma and lung function measured by spirometry (forced expiratory volume in 1 s (FEV1), FEV1/forced vital capacity) at age 6-18 years

Health effects of interventions for active mobility: an exploratory literature review

Er bestaat geen twijfel over het positieve effect van lopen en fietsen als vervoerswijze (actieve mobiliteit) op de gezondheid. Mede daarom nemen overheden, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties maatregelen en initiatieven die actieve mobiliteit stimuleren. Denk aan de aanleg van fietspaden en scholieren onder begeleiding laten fietsen. In verschillende internationale wetenschappelijke onderzoeken is het effect van dit soort maatregelen op de gezondheid geëvalueerd. Ook zijn er verschillende literatuurstudies (reviews) verschenen die de resultaten daarvan hebben samengevat. Het gaat om evaluatieonderzoeken van maatregelen voor scholieren, werknemers en de hele bevolking. Het RIVM heeft de resultaten van deze literatuurstudies beschreven. De maatregelen voor werknemers laten vaak positieve gezondheidseffecten zien, zoals lichamelijke fitheid. Er is niet veel evaluatieonderzoek gedaan naar deze effecten bij werknemers, maar de kwaliteit van deze onderzoeken is wel vaak goed. In de evaluatieonderzoeken is niet goed terug te zien welke gezondheidseffecten de maatregelen voor actieve mobiliteit hebben op scholieren en de hele bevolking. Een deel van de onderzoeken laat een positief effect op de gezondheid zien, maar niet alle onderzoeken. Volgens de literatuurstudies kan nog geen duidelijke conclusie worden getrokken over de effecten op de gezondheid. De opzet van de onderzoeken verschilt vaak veel waardoor de resultaten moeilijk met elkaar te vergelijken zijn. Ook is de kwaliteit van de onderzoeken niet altijd goed. De meeste voldoen niet aan de belangrijkste kwaliteitsnormen. Wel is duidelijk dat de maatregelen stimuleren dat mensen meer gaan bewegen. Bij alle doelgroepen richten de onderzoeken zich vaak op effecten als gewicht, bloeddruk en lichamelijke fitheid. Er is weinig evaluatieonderzoek gedaan naar andere effecten op de gezondheid van de maatregelen, zoals ziekteverzuim en arbeidsproductiviteit en effecten op de lange termijn, zoals hart- en vaatziekten. Onderzoek van goede kwaliteit is nodig om de kennis die nu nog ontbreekt, te krijgen. Ook is meer onderzoek nodig naar maatregelen die in Nederland effectief zouden kunnen zijn.There is no doubt about the positive health effects of walking and cycling as modes of transport (active mobility). That is part of the reason why government authorities, companies and community organisations are taking measures and introducing initiatives to stimulate active mobility. Examples include the construction of cycling paths and having pupils cycle under supervision. Various international scientific studies have evaluated the health effects of such measures. Various reviews that summarise the results have been published as well. These reviews include evaluative studies on measures for pupils, workers and the overall population. RIVM has described the results of these reviews. The measures for workers largely show positive health effects, such as physical fitness. Few evaluative studies have been carried out into these effects among workers, but the quality of these studies is often good. The evaluative studies do not clearly show what health effects active mobility measures have for pupils and the overall population. Some of the studies have demonstrated a positive effect on health, but not all of them. According to the reviews, it is therefore not yet possible to draw a clear conclusion on the health effects. These studies often differ widely in their design, making it difficult to compare the results. Furthermore, not all of the studies are of high quality. Most of them do not satisfy the most important quality standards. However, it is clear that the measures do stimulate people to exercise more. Among all target groups, the studies tended to focus on effects such as weight, blood pressure and physical fitness. There have been few evaluative studies into other health effects resulting from the measures, such as absenteeism and labour productivity and long-term effects, such as cardiovascular disease. This will require high-quality research. Research into measures that could be effective in the Netherlands is needed as well

Monitoring sexual health in the Netherlands. An exploration of relevant topics and current measurements

De Tweede Kamer pleit voor een brede en positieve benadering van seksuele gezondheid in Nederland. Een onderdeel daarvan is seksuele gezondheid vollediger en structureler in beeld te brengen. Dat betekent dat de focus niet alleen moet liggen op seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) en hiv. De benadering van seksuele gezondheid moet ook aansluiten bij maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de aandacht voor grensoverschrijdend gedrag en genderidentiteit. Het RIVM heeft daarom verkend welke onderwerpen van seksuele gezondheid wel en niet al worden gemonitord in Nederland. Uitgangspunt hierbij was de brede definitie van seksuele gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Om deze definitie concreter te maken, heeft het RIVM deskundigen gevraagd welke onderwerpen relevant zijn om seksuele gezondheid breed in beeld te brengen. Hierbij is een onderscheid gemaakt tussen onderwerpen op fysiek, emotioneel en sociaal gebied. Over de meeste onderwerpen is informatie beschikbaar in de huidige metingen van seksuele gezondheid in Nederland. Informatie die nog ontbreekt gaat bijvoorbeeld over een gevoel van veiligheid en zekerheid op seksueel gebied, een positief beeld over de eigen seksuele oriëntatie / genderidentiteit en seksueel zelfvertrouwen. Het RIVM beveelt aan om met deskundigen tot een definitieve set van onderwerpen te komen om seksuele gezondheid in Nederland volledig in beeld te hebben en te volgen. Deze deskundigen kunnen aangeven welke metingen we daarvoor moeten gebruiken, hoe vaak en bij wie. Door de deskundigen nu alvast te betrekken, heeft het RIVM een eerste stap gezet naar een breed gedragen set van onderwerpen met metingen van seksuele gezondheid. De huidige informatie over seksuele gezondheid is verspreid over verschillende organisaties en databronnen. Het RIVM beveelt daarom aan de informatie op hoofdpunten op één plek te bundelen in een 'Monitor Seksuele Gezondheid'.The House of Representatives is arguing for a broad and positive approach to sexual health in the Netherlands. One aspect of this is getting a more complete and structural overview of sexual health, which means the focus should not just be on sexually transmitted infections (STIs) and HIV. The approach to sexual health should also align with social developments, such as attention to sexually transgressive behaviour and gender identities. That is why RIVM has taken a look at which sexual health topics are already being monitored in the Netherlands and which are not. The starting point was the definition of sexual health used by the World Health Organization (WHO). To make this definition more concrete, RIVM asked experts which topics are relevant to getting a better overview of sexual health. A distinction was made between topics related to physical, emotional and social aspects. For most of the topics, information is available in the current measurements of sexual health in the Netherlands. The information that is still missing includes, among other things, information about feelings of sexual safety and security, a positive image of one's own sexual orientation/gender identity and sexual self-esteem. RIVM recommends working with experts to draw up a definitive set of topics for gaining a complete overview of and monitoring sexual health in the Netherlands. These experts can indicate which measurements should be used for this, how often and with which target group. By already including the experts at this stage, RIVM has taken a first step towards a set of topics for measuring sexual health that his broadly supported. The current information about sexual health is scattered across multiple organisations and data sources. That is why RIVM recommends collecting the information in broad outline in a single location in a 'Sexual Health Monitor'

Agricultural practices and water quality at farms registered for derogation in 2022

Sinds 2006 mogen bepaalde agrarische bedrijven in Nederland meer dierlijke mest op hun land gebruiken dan de Europese Nitraatrichtlijn voorschrijft. Zij moeten hiervoor een vergunning hebben en aan bepaalde voorwaarden voldoen, zoals minimaal 80 procent grasland hebben. Deze verruiming heet derogatie. Het RIVM en Wageningen Economic Research meten elk jaar de invloed van de waterkwaliteit bij driehonderd bedrijven die van derogatie gebruikmaken. Op de derogatiebedrijven daalde de concentratie nitraat in het grondwater tussen 2006 en 2017. In de jaren daarna steeg de concentratie, vooral in de Zandregio. Deze stijging komt waarschijnlijk door de droge jaren van 2018 tot en met 2020. Door droogte wordt er minder nitraat in de bodem afgebroken, waardoor de nitraatconcentratie in het grondwater stijgt. Sinds 2021 daalde de nitraatconcentratie weer in alle regio’s en deze daling zet door in 2022, waarschijnlijk door een aantal nattere jaren. In 2023 lag in de meeste regio's de gemiddelde concentratie nitraat in het bovenste grondwater op derogatiebedrijven onder de norm van 50 milligram per liter grondwater. Alleen in het zuiden en midden van de Zandregio was de concentratie nitraat gemiddeld genomen even hoog als de norm. In deze regio had 47 procent van de derogatiebedrijven een concentratie boven de norm. Door veranderingen in het mestbeleid en de bedrijfsvoering gebruiken boeren minder stikstof uit dierlijke mest. Het ‘stikstofbodemoverschot’ is daardoor gemiddeld gedaald, vooral tussen 2006 en 2017. Dit betekent dat er minder stikstof in de bodem overblijft dat als nitraat met regenwater kan wegzakken naar diepere lagen in de bodem, en uiteindelijk in het grondwater terechtkomt. Vanaf 2018 tot 2022 schommelde het stikstofbodemoverschot. In 2022 hebben derogatiebedrijven gemiddeld 228 kilogram stikstof uit dierlijke mest per hectare gebruikt. Dat is minder dan de 230 of 250 kilogram stikstof per hectare die, afhankelijk van de bodemsoort en regio, is toegestaan. De monitoring wordt uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV). In september 2022 heeft de Europese Commissie besloten de derogatie voor Nederland stapsgewijs af te bouwen. Vanaf 2026 zal Nederland geen derogatie meer hebben.Dutch farms that meet certain conditions, such as a minimum of 80 percent acreage as grassland, may use more animal manure than the general limit prescribed by the European Nitrates Directive. This partial exemption is referred to as ‘derogation’. The Dutch National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) and Wageningen Economic Research monitor the water quality on 300 farms in the derogation monitoring network. On derogation farms, the concentration of nitrate in groundwater decreased between 2006 and 2017. In the following years, nitrate concentrations increased, especially in the Sand region. This increase is probably due to the droughts occurring in 2018-2020. Due to drought, less nitrogen is broken down, causing the nitrate concentration in groundwater to rise. Since 2021, the nitrate concentration in all regions has decreased, and this decrease continued in 2022, most likely due to some wetter years. In 2023, average nitrate concentrations in the upper metre of the groundwater were below the EU standard of 50 milligrams per litre for most regions. Only in the south and east of the Sand region was the concentration, on average, equal to the standard. In this region, 47 percent of the derogation farms are above the standard. Changes in legislation and management have resulted in farmers using less nitrogen from animal manure. As a result, the nitrogen surplus on the soil surface balance has decreased, especially between 2006 and 2017. This means that less nitrogen, in the form of nitrate, was available to leach to the lower parts of soil profiles and eventually into the groundwater. From 2018 to 2022, the soil surplus fluctuates. On average, derogation farms have used 228 kilograms of nitrogen from animal manure per hectare in 2022. This is less than the 230 or 250 kilograms of nitrogen per hectare allowed, depending on the soil type and region. The monitoring was commissioned by the Ministry of Agriculture, Nature, and Food Quality. In September 2022, the European Commission decided to phase out the derogation for the Netherlands. From 2026 on, the Netherlands will no longer have a derogation