Notalardan sandıklara: sağ partilerin seçim şarkılarının incelenmesi (1987-1999)

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (pages 20-21).Bu çalışmada 1987-1999 yılları arasında sağ siyasi partilerin Türkiye Genel Seçimlerinde kullanılan seçim şarkılarının partilerin politikalarını nasıl ve ne derece temsil ettiklerini, güncel olaylara atıfta bulunup bulunmadıklarını ve seçim sonuçlarında etkili olup olmadıklarını incelenecektir. Sağ partilere odaklanılmasının nedeni seçim şarkısı kullanımının daha yaygın olmasıdır. Bahsedilen siyasi partiler: Anavatan Partisi (ANAP), Doğru Yol Partisi (DYP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP), Refah Partisi (RP), ve Fazilet Partisi (FP)’dir. Seçim şarkılarının seçimlerdeki rolünü aktarabilmek için seçimler ve dönemin politik yapısı verilmiştir. Sonuç olarak seçim şarkılarının propaganda aracı olmanın yanı sıra liderlerin imajlarında ve dönemin olaylarının yorumlanmasında etkili araçlar oldukları belirlenmiştir.This study analyzes election songs of right-wing political parties from 1987 to 1999 regarding how and how much they reflect their policies, if they talk about current issues, and if they affect the election results. The reason for the focus on right-wing parties is the election song tradition being more prominent in these parties. The parties mentioned in this study include the Motherland Party (MP), True Path Party (TPP), Nationalist Movement Party (NMP), Welfare Party (WP), and Virtue Party (VP). The main conclusion drawn from this study is that election songs are, along with propaganda tools, effective on the reputations of parties' leaders and interpretations of significant events of that era.by Abdürrahim Öze

Eskişehir’de tiyatro kültürü ve kan parası ile kurulan Oda Tiyatrosu

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (pages 18-19).Araştırmanın temel amacı Yılmaz Büyükerşen öncülüğünde kurulan Oda Tiyatrosunun kuruluşu ve faaliyetlerine ışık tutmaktır. Oda Tiyatrosunun kuruluşu öncesi dönemde Anadolu’da tiyatronun yeri incelenmiştir. Oda Tiyatrosunun kuruluşunun Anadolu ve özellikle Eskişehir üzerindeki etkileri araştırılmış, Yılmaz Büyükerşen ve arkadaşlarının Oda Tiyatrosunun temelini attığı ve ilerlettiği dönem ele alınmıştır. Ayrıca Yılmaz Büyükerşen’in akademik hayatı sonrası siyasi hayatında da tiyatro ile ilişiği üzerinde durulmuş; Oda Tiyatrosunun isim değiştirdiği, belediye çatısı altına girdiği dönem incelenmiştir.The main purpose of the research is to shed light on the establishment and activities of the Oda Theater, founded under the leadership of Yılmaz Büyükerşen. The importance of theater in Anatolia in the period before the establishment of the Oda Theater was examined. The effects of the foundation of the Oda Theater on Anatolia and especially Eskişehir have been investigated, and the period in which Yılmaz Büyükerşen and his friends laid the foundation of the Oda Theater and advanced the theater, is discussed. In addition, Yılmaz Büyükerşen's relationship with theater in his political life after his academic life has been emphasized; the period when the Oda Theater changed its name and came under the roof of the government has been examined.by Erdinç Ofl

SEKA paper factories: Turkey’s pursuit of paper independence and industrial resilience

Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST209) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Includes bibliographical references (pages 14-15).In the early decades of the 19th century, Turkey had economic obstacles with many shortcomings. These problems can be caused by several factors such as reduced production and external government debt. Thereby, SEKA was one of the major means for ensuring economic independence, creating jobs, and serving local development in the Kocaeli region. But in the 1980s, SEKA started to face tough competition from modernized foreign producers, was plagued by financial difficulties, and felt the sting of environmental challenges related to deforestation and sustainability in paper production. These were further aggravated by neoliberal economic policies and privatization efforts, which finally led to the closure of SEKA in 2005. Despite this, SEKA left an important mark in Turkey's industrial history with regard to workforce development and environmental responsibility, its impact is still felt today through the SEKA Paper Museum and its contributions to regional economic growth.19\. yüzyılın ilk yıllarında, Türkiye birçok eksiklikle birlikte ekonomik engellerle karşı karşıyaydı. Bu problemler, üretimin azalması ve dış borçlar gibi birkaç faktörden kaynaklanıyordu. Bu bağlamda, SEKA, ekonomik bağımsızlığın sağlanması, iş yaratılması ve Kocaeli bölgesindeki yerel kalkınmaya hizmet edilmesi açısından önemli bir araçtı. Ancak 1980'lerde, SEKA modernize olmuş yabancı üreticilerin zorlu rekabetiyle karşılaşmaya başladı, finansal zorluklarla boğuştu ve kağıt üretimindeki ormansızlaşma ve sürdürülebilirlikle ilgili çevresel sorunların etkilerini hissetti. Bu durum, neoliberal ekonomik politikalar ve özelleştirme çabalarıyla daha da kötüleşti ve nihayetinde 2005'te SEKA'nın kapanmasına yol açtı. Buna rağmen, SEKA, iş gücü gelişimi ve çevresel sorumluluk açısından Türkiye'nin sanayi tarihinde önemli bir iz bıraktı, etkisi bugün hâlâ SEKA Kağıt Müzesi ve bölgesel ekonomik büyümeye yaptığı katkılarla hissedilmektedir.by Beril Ünve

Selçuklu döneminden günümüze Arslanhane Camii ve mimari yapısı

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Includes bibliographical references (pages 17-18).Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Arslanhane (Ahi Şerafettin) Camii, Ankara'nın Samanpazarı ilçesinde yer alan önemli bir tarihi yapıdır. Özellikle mihrab ve minberindeki desenler ve renkleri ile Selçuklu Dönemi ve İslam sanatının kültürel ve mimari özelliklerini taşıyan bu cami 13. yüzyılda inşa edilmiştir. Arslanhane Camii, Ahilik Teşkilatı faaliyetleri kapsamında düzenlenen toplumsal etkinliklere ev sahipliği yapmanın yanısıra, bulunduğu bölgenin ekonomik, sosyokültürel ve siyasi yapısını da etkilemiştir. İnşa edildiği tarihten bu yana belirli aralıklarla restore edilen bu cami, 800 yıldır ayakta kalmış ve sahip olduğu benzersiz niteliklerinden ötürü UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yerini almıştır. Bu çalışma, caminin mimari özelliklerini, kültürel bağlantılarını, restorasyon ve UNESCO süreçlerini araştırmaktadır.The Arslanhane (Ahi Şerafettin) Mosque represents a significant historical landmark located in the Samanpazarı district of Ankara. Constructed in the 13th century, this mosque exhibits the cultural and architectural attributes of the Seljuk Period and Islamic art, particularly through the intricate patterns and vibrant colors featured in its mihrab and minbar. Beyond its architectural significance, the Arslanhane Mosque serves as a venue for social events organized by the Ahi Organization, which influenced the region's economic, sociocultural, and political landscape. This mosque, which has been restored periodically since its construction, has survived for 800 years and has taken its place on the UNESCO World Heritage List due to its unique qualities. This study explores the mosque's architectural features, cultural significance, and its recognition as a UNESCO World Heritage site.by İbrahim Mert Öztür

Konya Devlet Tiyatrosunun kuruluşu (1997), Konya yerel halkına ve tiyatro kültürüne etkileri

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (pages 16-17).Konya Devlet Tiyatrosunun kuruluşu, gelişimi ve tarihsel süreçte geçirdiği değişimi; Türkiye’de, Anadolu Bölgesi kapsamında tiyatronun halka ve kırsal kesime tanıtılması ve halkın tiyatro kültürüyle buluşturulması çerçevesinde önemli bir yer tutar. Konya’nın tiyatro ile tanışması ise 1990’larda Konya Devlet Tiyatrosunun kurulmasıyla gerçekleşti. Konya Devlet Tiyatrosu, halkı tiyatro kültürüyle tanıştırma sürecinde bazı zorluklarla karşılaştı ve halka açılabilmek için farklı stratejiler izledi ve bu sayede sadece sanat alanında değil, aynı zamanda toplumsal, kültürel değişim üzerinde de etkili oldu. Bu makale, Konya Devlet Tiyatrosunun tarihsel süreçteki yerini, kuruluşunu, toplumsal ve kültürel değişime olan etkilerini incelemekte ve bu süreçteki başarıları, yapılan yanlışları ve karşılaşılan zorlukları dönemin şartlarını göz önünde bulundurarak değerlendirmektedir. Makale, Konya Devlet Tiyatrosunun hem yerel halkla hem de çevre illerle kurduğu kültürel bağları, başta kamyon tiyatroları olmak üzere gerçekleştirdiği gezici tiyatro faaliyetlerini, halkı tiyatro ile tanıştırmak için izlediği stratejileri ve bunların toplumsal çerçevedeki önemini ve Konya Devlet Tiyatrosunun kültürel anlamda bölgede yarattığı değişimi vurgulamaktadır.The establishment, development, and historical transformation of Konya State Theatre holds a significant place in the context of introducing theatre culture to the public and rural areas within the scope of the Anatolian region in Turkey. Following the declaration of the Republic, State Theatre institutions began to open in various cities at different times, and by the 1980s, Anatolian cities were introduced to modern theatre culture. Konya's introduction to theatre took place in the 1990s with the establishment of Konya State Theatre. While familiarizing the public with theatre culture, Konya State Theatre faced certain challenges and adopted various strategies and policies to reach the audience. As a result, it impacted the artistic field and contributed to social and cultural changes. This article examines the historical role, establishment, and social and cultural impact of Konya State Theatre, evaluating its successes, mistakes, and the challenges it encountered from an objective perspective. The article emphasizes Konya State Theatre's cultural connections with both the local population and surrounding cities, its mobile theatre activities, particularly the truck theatres, the strategies employed to introduce the public to the theatre, and the societal importance of these efforts, highlighting the cultural changes it brought to the region.by İrfan Erta

Türkiye inşaat sektöründe bir kadın olmak: Süheyla Çebi Karahan’ın Araklı’dan Dorçe Holding yöneticiliğine uzanan yolculuğu

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (page 17).Bu çalışmamızda Trabzon’da doğup çalışma hayatına kadar orada büyüyen, sonrasında ise dışarıya açılıp yöneticilik alanlarında bilinen isimlerden biri haline gelen Süheyla Çebi Karahan’ın çocukluğu, sosyal yaşamla ilişkisi ve iş hayatı incelenmiştir. Eğitime ve okumaya çok önem veren bir ailede yetişen Süheyla Çebi Karahan, Karadeniz Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nden mezun olmuştur ve çeşitli süreçlerin ardından Dorçe Holding’de yöneticilik kariyerine adım atmıştır. Makalemizde de yöneticilik pozisyonuna gelişinin öncesinden alarak, tüm bu süreçten ve yöneticilik hayatı boyunca deneyimlediklerinden bahsedilmiştir. Süheyla Çebi Karahan ile yapılan röportaj ve literatür taraması sonrası gerçekleşen akademik makale okumaları sonucu elde edilen bilgiler, Türkiye’deki kadın yönetici ve istihdam meselesi ışığında yazıya aktarılmıştır.In this article, we examine the childhood, social life, and professional career of Süheyla Çebi Karahan, who was born and raised in Trabzon until she began her professional life, later becoming a prominent figure in the field of management. Raised in a family that placed great importance on education, Süheyla Çebi Karahan graduated from the Faculty of Architecture at Karadeniz Technical University and embarked on her managerial career at Dorçe Holding after various stages. Our article discusses this entire process, starting from the period before she assumed a managerial position and covering her experiences throughout her career in management. The information presented is derived from interviews conducted with Süheyla Çebi Karahan, literature reviews, and academic articles, and is conveyed in the context of the issue of female managers and employment in Turkey.by Kudret Emiroğl

Kimlik krizi ve yeniden doğuş: Dobrucalı ailesi üzerinden 1989 göçmenlerinin yaşadığı sosyal baskılar ve Türkiye’deki ilk yılları

Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Includes bibliographical references (pages 16-18).1989 yılında Bulgaristan'daki Türk azınlıklara uygulanan asimilasyon politikaları, onların kültürel kimliklerini yok etmeyi amaçladı ve bu durum, yüz binlerce kişinin Türkiye'ye göç etmesine sebep oldu. Bu politikalar, dini özgürlüklerin kısıtlanmasıyla, isim değiştirme zorunluluğuyla ve artan toplumsal baskılarla uygulandı. Bu süreçte Dobrucalı ailesi gibi pek çok aile, evlerini ve eşyalarını geride bırakarak Türkiye’ye göç etmek zorunda kaldı. Göç eden aileler yeni bir ülkede oradaki kültürel uyum sağlamak, ekonomik zorluklarla mücadele etmek ve kimlik sorunları yaşamak gibi pek çok engelle karşılaştı. Bu çalışma, göçün siyasi arka planını, Dobrucalı ailesinin deneyimlerini ve bu tarihsel olayın hem göçmenler hem de Türkiye’de yaşayan toplum üzerindeki sosyal ve ekonomik etkilerini ele almaktadır.In 1989, assimilation policies aimed at obliterating the cultural identity of Turkish minorities in Bulgaria guided the migration of hundreds of thousands of people to Turkey. These policies were implemented with restrictions on religious freedoms, forces for name changes, and increasing social pressures. During this process, many families, such as the Dobrucalı family, were forced to leave their homes and belongings behind and migrate to Turkey. The migrated families faced many obstacles, such as cultural adaptation in a new country, economic hardships, and identity issues. This study examines the political background of migration, the experiences of the Dobrucalı family, and the social and economic impacts of this historical event on both the immigrants and the host society.by İbrahim Mert Öztür

Türkiye'nin ilk ve tek zeytin profesörü: Mücahit Tahaözkaya

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (pages 19-20).Bu çalışma, Türkiye’nin ilk zeytin profesörü olarak tanınan Mücahit Taha Özkaya’nın hayatını ve zeytincilik alanındaki çığır açıcı katkılarını inceleyecektir. Özkaya akademi hayatına ziraat mühendisliği ile başlamış ve jojoba bitkisi sayesinde akademide ilerleme kararı almıştır. Ardından da zeytin üzerine yaptığı araştırmalarla Türkiye’deki zeytincilik sektörüne ve araştırmalarına öncülük etmiştir. Özkaya zeytin araştırmaları sırasında gölgeli plastik tünel yöntemi ve ince tabaka kromatografisi gibi yenilikçi teknikleri geliştirmiştir. Bu yöntemleri kullanarak zeytin köklenme problemleri, fenolik bileşikler ve sağlık etkileri gibi konularda literatüre önemli katkılarda bulunmuştur. Ulusal ve uluslararası projelerde aktif bir rol oynayan Özkaya, düzenlediği sempozyumlar ve liderlik ettiği çalışmalarla Türkiye’yi zeytincilikte dünya piyasasına taşımıştır. Akademik başarılarının yanı sıra sektöre kazandırdığı modern zeytinyağı fabrikaları ve markalı üretim bilgisi, Özkaya’ya “Zeytin Baba” unvanını kazandırmıştır. Onun öncülüğünde yapılan çalışmalar ve araştırmalar, Türkiye’ye zeytincilik sektöründe hem ulusal hem de uluslararası düzeyde yeni perspektifler kazandırmıştır.This study examines the life and groundbreaking contributions of Mücahit Taha Özkaya, Turkey’s first olive professor. Özkaya began his academic career in agricultural engineering and decided to advance in academia thanks to his works on the jojoba plant. He later initiated research and developments in Turkey’s olive cultivation sector through his studies on olives. During his olive research, Özkaya developed innovative techniques such as the shaded plastic tunnel method and thin-layer chromatography. Using these methods, he significantly contributed to the literature on issues such as olive rooting problems, phenolic compounds, and health effects. Özkaya was actively involved in national and international projects. He brought Turkey to a global stage in olive cultivation through the symposiums he organized and the projects he led. Beyond his academic achievements, his contributions to the industry, including modern olive oil factories and expertise in branded production, earned him the title "Zeytin Baba" (Father of Olives). The works and studies he spearheaded brought new perspectives to Turkey’s olive sector at both national and international levels.by Sefa Mustafa Altı

1992 Erzincan depremi’nde Gülseven ailesi

This work is a student project of the Department of History, Faculty of Economics, Administrative and Social Sciences, İhsan Doğramacı Bilkent University.The History of Turkey course (HIST200) is a requirement for all Bilkent undergraduates. It is designed to encourage students to work in groups on projects concerning any topic of their choice that relates to the history of Turkey. It is designed as an interactive course with an emphasis on research and the objective of investigating events, chronologically short historical periods, as well as historic representations. Students from all departments prepare and present final projects for examination by a committee, with 10 projects chosen to receive awards.Ankara : İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Tarih Bölümü, 2025.Includes bibliographical references (page 17-19).Bu makalede, 1992 Erzincan depreminde bulunmuş ve bu felaketi birebir deneyimlemiş olan Emine Gülseven ve eşi Akif Gülseven’in deprem öncesi yaşamları, deprem sırasında karşılaştıkları olaylar ve deprem sonrası hayatlarının şekillenişi detaylı bir şekilde incelenmektedir. 1980-1995 yılları arasındaki Erzincan’a ışık tutmakla birlikte depremin bireyler üzerindeki maddi ve manevi etkilerini sözlü tarih yöntemiyle ele alınacaktır. Ayrıca bu çalışma, depremzedelerin sesini duyurmak, bireysel deneyimlerin unutulmasını engellemek ve yaşanan felaketlerden ders çıkarılmasına katkı sağlamak amacını taşımaktadır. Emine ve Akif Gülseven ile yapılan röportajlardan elde edilen veriler, ikincil kaynaklarla desteklenmiştir.This article thoroughly studies Emine Gülseven and her husband Akif Gülseven who were affected by the 1992 Erzincan earthquake, life before the earthquake, the incidents that occurred during the earthquake and how their life took shape after the earthquake. The article sheds light on Erzincan between the years 1980 and 1995 while also touches upon the effects of the earthquake on individuals by way of oral history method. Apart from that, the goal is to get the survivors’ voices to be heard, to not let their experiences become history and to take lessons by not forgetting the disasters that have happened. The information which was acquired from the interview with Emine Gülseven and Akif Gülseven are supported with secondary sources.by Sena Özbay Dalkılı

Molecular detection of Acetobacter aceti and Acetobacter pasteurianus at different stages of wine production

Acetobacter aceti and Acetobacter pasteurianus belong to acetic acid bacteria (AAB), associated with wine spoilage. The timely detection of AAB, thought essential for their control, is however challenging due to the difficulties of their isolation. Thus, it would be advantageous to detect them using molecular methods at all stages of winemaking and storage. In this paper, we analyzed wines, musts and grapes of 13 varieties grown in different regions with Protected Geographical Indication of the Republic of Moldova for the presence of AAB, Acetobacter aceti and Acetobacter pasteurianus by real-time PCR and measured wine volatile acidity. Overall, the AAB content in the mature wine explained 33.7% of the variance in the volatile acidity of the mature wine, while the A. pasteurianus content in the mature wine alone explained 59.6% of the variability in the volatile acidity in the wine, and its content in the grapes, must and wine explained about 70% of the variance in the the volatile acidity. This makes A. pasteurianus a good candidate to be a potential predictor of wine volatile acidity